Aslında bir tatil yazısı yazacaktım. Açık büfe ile olan imtihanımı, kahvaltıdaki pofuduk pişileri, çay saatindeki zeytinli açmayla olan aşk/nefret ilişkimi falan anlatacaktım. Tatilde rejim olmaz tabii. Ama rejim yapmıyoruz diye de karbonhidrat tanrısına kurban etmemek lazım bünyeyi.
Olmadı tabii, zaafım olan ne varsa tadına bakmanın ötesine geçildi. İlk günler ‘Aman tatildeyim’ diye avuttum kendimi, ‘yüzerim yakarım’ mottosuyla yemeye devam ettim. İyi de benim yüzmemden ne olacak, kaç kulaç atacağım ki o açmaları yakacağım. Geçiniz… Sonlara doğru biraz toparladım, yani en azından kızartma ve karbonhidrat yerine bulgura vurdum kendimi. Yedinci gün ise ‘Bugün tatilin son günü zaten, ye canım, n’olacak’ ruh haline girmem sadece beş dakikamı aldı.
Neyse, ne diyordum, tatil yazısı yazacaktım ama araya bir mail girdi. Aslında en doğrusu tatile çıkarken akıllı telefonları evde bırakıp sadece arama-kapama tuşu olan bir telefonla tatile çıkmak. Ama nerde bende o yürek! Akşamın bir vakti bizim Tara Kitap’a bir mail geldi.
Adını sanını, yaşını başını, işini gücünü bilmediğimiz, tanımadığımız, kendini de tanıtmaya ihtiyaç duymayan mail sahibi kişi, bize sormuş. Demiş ki ‘Ben bir kitap çıkartmayı düşünüyorum, bunun için şartlarınız, gereken evraklar nedir? Ücretleriniz, komisyon oranınız nedir? Sunduğunuz hizmetler, ücretleri nelerdir? Referanslarınız nelerdir? Kitabımın raflarda yer almasından önce ve sonra yapacağınız çalışmalar nelerdir? Sizi neden tercih etmeliyim?’
Maili okudum, sonra doğru mu okudum diye bir daha okudum. Sonra ‘Bu mail sadece bana mı absürt geliyor acaba?’ diye birkaç tanıdığa daha okuttum. Onlar da benzer tepkiler verince burada içimi dökmeye karar verdim.
Bundan 4 yıl önce Tara Kitap’ı kurmaya karar verdiğimde içimdeki heyecan, şevk, deli cesareti, tutku ve kitap arsızlığı duygusu neyse bugün de aynı şeyleri hissettiğimden, X biri böyle bir mail atınca buz kestim tabii. Sanırsınız ki beyefendi matbaada katalog bastıracak, bana soruyor ‘Kaça basarsın? Daha önce kimler için katalog bastın? Niye kataloglarımı senden bastırayım? Niye seni tercih edeyim?’
Arkadaşım, ben mi sana geldim ki ‘Niye seni tercih edeyim?’ diye soruyorsun? Ben mi dedim ‘Senin kitabını biz basalım?’ diye. Sen ‘çıkartmayı düşündüğün o kitabı yazdın mı, yoksa yazacak mısın? Bir şey yazdıysan önce o yazdığın dosyayı yollaman gerekmez mi? İki satır da olsa konusundan bahsetmen, hatta mümkünse biraz da kendinden bahsetmen gerekmez mi? Tamam bir noktada yayıncılık işinin ticarete dayanan bir tarafı da var ama biz o noktaya ne zaman geldik? Bu iş özünde gönülden kopan, paylaşma dürtüsüyle yola çıkan, belli ölçüde zarafet ve duygu barındıran bir iş değil mi? Araba yedek parçası mı alıp satıyoruz?
Oh, döktüm içimi rahatladım. Bu vesileyle Y ve Z kuşağı gençlerimize ufak bir tüyo vereyim. (Y ve Z diyorum, çünkü bu mailin sahibinin benim yaşlarda olmadığını düşünerek avunuyorum) Herhangi bir kitap dosyanız varsa ve bunu yayınlatmak istiyorsanız, lütfen yayınevlerine mailinizin ekinde yazdığınız dosyanızı gönderin. Ayrıca kitabın ne hakkında olduğunu anlatan bir özet de ekleyiverin. Ve lütfen kendinizi de biraz tanıtın. Biliyorum sabırsızsınız, bir an önce süreçleri hızlı hızlı aşıp son noktaya gelmek istiyorsunuz ama bir kitabın fiziksel olarak basılıp raflarda yer alması uzun ve çok emek isteyen bir süreç, bir yolculuk.
Bu yolculuğa çıkmak, her isteyene nasip olmuyor belki ama bir gün bu yolculuğun olabileceği hayali bile gerçekten tutkun olanları mutlu etmeye yetiyor.
Bilmem anlatabildim mi?
